میلگرد روی دست نوردکار ماند / ۳ عامل در عقبگرد تقاضا در بازار مقاطع طویل فولادی نقش داشتند

 

 

میلگرد روی دست نوردکار ماند / ۳ عامل در عقبگرد تقاضا در بازار مقاطع طویل فولادی نقش داشتند

رکود دامن‌گیر بازار مقاطع طویل فولادی ظرف سومین هفته از اردیبهشت ماه شد؛ این درحالی است که به شکل معمول این فصل زمان رونق فصلی این بازار بود. با این وجود رکود ۳ ساله حاکم بر بخش ساخت‌وساز؛ انباشت میزان قابل توجهی مقاطع طویل فولادی در انبار تجار و عرضه آن با نرخی کمتر از قیمت پایه این محصولات و کاهش تقاضای سرمایه‌ای در این بازار باعث شد تا ظرف روز ۱۹ اردیبهشت ماه تنها ۹ درصد میلگرد فولادی عرضه شده در رینگ فیزیکی بورس کالا معامله شود. رکود سنگین حاکم بر معاملات میلگرد بورسی می‌تواند نوردکاران را در استمرار تولید با چالش جدی مواجه کند. در این شرایط تسهیل شرایط صادرات برای تولیدکننده و تاجر و کاهش قیمت پایه متناسب با شرایط بازار از میانه زنجیره فولاد از آهن‌اسفنجی تا محصول نهایی می‌تواند به رفع چالش فعلی کمک کند.

ظرف روز چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت ماه بالغ بر ۲۶۷ هزار تن میلگرد فولادی با قیمت پایه‌ای در بازه ۲۳ هزار و ۴۰۰ تومان تا ۲۵ هزار و ۱۱۹ تومان به ازای هر کیلوگرم از این محصول در بازار فیزیکی بورس کالای ایران عرضه شد؛ برای این محصول تقاضایی بالغ بر ۳۵ هزار و ۴۶۹ تن به ثبت رسید و در نهایت تنها ۲۴ هزار تن میلگرد از این بازار مورد معامله قرار گرفت. به این ترتیب در این روز تنها ۹ درصد عرضه‌ها با میانگین قیمت ۲۴ هزار و ۵۸۰ تومان به فروش رفت.

خداحافظی رینگ مقاطع با تقاضای سنتی

در حالی ظرف سومین هفته از اردیبهشت‌ماه تنها ۲۴ هزار تن میلگرد از رینگ فیزیکی بورس کالای ایران به فروش رفت که این برهه، زمان سنتی اوج‌گیری تقاضا برای این محصولات است. به شکل معمول با آغاز فصل بهار و اتمام فصل بارندگی در کشور بر فعالیت ساخت‌وساز افزوده می‌شود و این موضوع در وهله ابتدایی رشد تقاضا و در ادامه افزایش بهای مقاطع طویل فولادی را در پی دارد اما بررسی داده‌های فروش میلگرد از رینگ فیزیکی بورس کالای ایران از ابتدای سال ۱۴۰۳ حاکی از آن است که امسال خبری از تقاضای فصلی در بازار میلگرد نبوده و به شکل مستمر و هفتگی نیز از حجم معاملات مقاطع طویل فولادی در این بازار کاسته شده به‌نحوی که ظرف سومین هفته از اردیبهشت ماه تنها ۹ درصد میلگرد عرضه شده مورد معامله قرار گرفت.
رکود سنگین حاکم بر بخش ساخت‌وساز کشور، باعث شده تا خبری از تقاضای فصلی در این بازار نباشد و کاهش فعالیت‌های ساختمانی در کاهش حجم فروش میلگرد مشهود است.

بازار آزاد مقاطع رقیب عرضه‌های بورس کالا

بخش ساخت‌وساز در کشور ظرف ۳ سال اخیر با رکودی سنگین و مستمر دست و پنجه نرم می‌کند؛ استمرار این رویه باعث شده تا بازار آزاد با انباشت محصول قدیمی مواجه باشد. با توجه به محدودیت نگهداری مقاطع فولادی در طول زمان؛ برخی تجار برای فروش محصولات خود به سراغ فروش با ارائه قیمت پایین‌تر از نرخ معمول می‌روند. در شرایط کنونی میلگرد در بازار آزاد؛ ارزان‌تر از میلگرد عرضه شده در بورس کالا است؛ در چنین شرایطی انگیزه‌ای برای خرید میلگرد از رینگ فیزیکی بورس کالا نیز باقی نمی‌ماند.

 میانگین نرخ فروش میلگرد از رینگ فیزیکی بورس کالا ظرف روز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ماه برابر ۲۴ هزار و ۵۸۰ تومان به ازای هر کیلوگرم بود؛ با احتساب مالیات ارزش افزوده ۹ درصدی؛ قیمت تمام شده فروش هر کیلوگرم میلگرد از رینگ فیزیکی بورس کالا به ۲۶ هزار و ۸۰۰ تومان می‌رسد. این قیمت تحویل کارخانه است و خریدار باید متحمل هزینه حمل تا مقصد نیز شود. این در حالی است که در این روز هر کیلوگرم میلگرد در بازار آزاد تهران با نرخ متوسط ۲۶ هزار و  ۵۰۰ تومان به فروش می‌رود و به گفته فعالان این بازار برخی تجار برای فروش محصول خود حاضر به ارائه قیمت‌های کمتری نیز هستند. در چنین شرایطی که میلگرد در بازار آزاد ارزان‌تر از میلگرد بورسی است؛ عدم تمایل به خرید محصول از رینگ فیزیکی بورس کالا امری طبیعی است.

استمرار وضعیت رکود در بخش محصولات نهایی به زیان گسترده نوردکاران و تعطیلی این واحدها می‌انجامد؛ در این شرایط تسهیل شرایط صادرات برای نوردکار و تجار، مهم‌ترین راه برون‌رفت این بخش از رکود و جلوگیری از بروز زیان است. البته کاهش قیمت‌های پایه در زنجیره آهن و فولاد از آهن‌اسفنجی، شمش فولاد و مقاطع طویل فولادی نیز می‌تواند بر انگیزه خرید افزوده و بخشی از رکود بازار میلگرد را جبران کند.

تثبیت دلار؛ تقاضای سرمایه‌ای را خاموش کرد

در حالی که ظرف هفته‌های گذشته نرخ ارز در بازار آزاد به کانال ۶۸ هزار تومان نیز صعود کرده بود؛ با فروکش احتمال تشدید تنش در منطقه؛ از نرخ دلار در بازار آزاد کاسته شد؛ به نحوی که ظرف ۱۰ روز اخیر هر برگ اسکناس آمریکایی در بازارآزاد در محدوده ۶۰ هزار و ۵۰۰ تومان تا ۶۱ هزار و ۵۰۰ تومان معامله می‌شود. عقبگرد نرخ ارز در بازار آزاد از دیگر دلایل کاهش حجم تقاضا برای میلگرد فولادی است. همواره بخشی از تقاضا برای مقاطع طویل فولادی، تقاضای سرمایه‌ای است. با توجه به افت نرخ ارز و تثبیت نسبی آن در کف کانال قیمتی ۶۱ هزار تومان، خبری از تقاضای سرمایه‌ای نیز نبوده و این موضوع در تقویت رکود رینگ مقاطع موثر واقع شده است.

 

ناودانی UPA و UNP

 

 

ناودانی چیست

ناودانی، نوعی پروفیل باز با شکل U انگلیسی، یکی از مصالح پرکاربرد در صنعت ساخت و ساز است. این پروفیل از جان (سطح مقطع بلند) و دو بال موازی تشکیل شده و به طور عمده برای ساخت پایه و قاب سازه‌ها به کار می‌رود. جنس ناودانی می‌تواند از فولاد کربنی، گالوانیزه، آلومینیوم، استنلس استیل و یا حتی کامپوزیت‌های پلیمری باشد که انتخاب آن به نوع مصرف و شرایط محیطی بستگی دارد.

ناودانی‌های آلومینیومی به دلیل وزن سبک، شکل‌پذیری و استحکام بالا، در ساخت چهارچوب‌های در و پنجره، اسکلت سازه‌ها و موارد مشابه کاربرد فراوانی دارند.

در مجموع، ناودانی با تنوع جنس و کاربرد، به عنوان یکی از پرفایل‌های مهم در ساخت و ساز، نقشی اساسی در استحکام و پایداری سازه‌ها ایفا می‌کند.

ناودانی UPA مشخصات، کاربردها

ناودانی UPA که به ناودانی ایرانی هم معروف است، نوعی ناودانی با بال‌های مخروطی یا U شکل است که طبق مصوبه استاندارد ملی ساختمان‌ها، در ایران تولید می‌شود. این ناودانی‌ها بر اساس استاندارد اروپایی DIN 1026-2 ساخته می‌شوند و به دلیل ضخامت کمتر، وزن و استحکام پایین‌تری نسبت به ناودانی‌های UNP دارند.

با وجود استحکام پایین‌تر، ناودانی UPA به دلیل سهولت تولید و قیمت مناسب، در بسیاری از پروژه‌های ساختمانی کاربرد دارد.

عوامل تعیین کننده قیمت ناودانی

قیمت ناودانی به عوامل مختلفی بستگی دارد که از جمله آنها می توان به ابعاد و وزن آن اشاره کرد. عواملی مانند عرض بال، ضخامت بال، ارتفاع بال و شیب‌های داخلی بال همگی بر وزن ناودانی تاثیر می گذارند و به طبع آن قیمت را نیز تحت شعاع قرار می دهند.

 

ناودانی UNP مشخصات، کاربرد و انواع آن

ناودانی UNP یکی از پروفیل‌های فولادی U شکل با فلنج‌های مخروطی است که مطابق با استاندارد اروپایی DIN 1026-1 تولید می‌شود. این نوع ناودانی به دلیل وزن و ضخامت بالا، از استحکام و مقاومت قابل توجهی برخوردار است و در کنار ناودانی UPA، سهم عمده‌ای از نیاز صنایع مختلف را به این مقطع فولادی تامین می‌کند.

ناودانی‌های UNP عمدتاً به صورت وارداتی از کشورهایی مانند ترکیه و چین در بازار ایران عرضه می‌شوند. استفاده از این نوع ناودانی به دلیل قیمت مناسب‌تر، در پروژه‌های بزرگ ساختمانی و صنعتی رواج بیشتری دارد. به لحاظ اقتصادی، مصرف ناودانی UNP در پروژه‌های کوچک و شخصی توجیه‌پذیر نیست.

کاربردهای ناودانی UNP را می‌توان به طور خلاصه در موارد زیر برشمرد:

– بادبندها
– تیرها
– قوطی‌های مستحکم‌کننده‌ی ستون‌ها
– ساخت خرپاها

ناودانی‌های UNP در سایزهای مختلف بین 40 تا 400 میلی‌متر تولید می‌شوند و انتخاب سایز مناسب بر اساس نوع کاربرد و نیاز پروژه صورت می‌گیرد. تنوع این نوع ناودانی شامل موارد زیر است:

1- Upn 400، Upn 380، Upn 350، Upn 320، Upn 300، Upn 280، Upn 260، Upn 240، Upn 220
2- Upn 200، Upn 180، Upn 160، Upn 140، Upn 120، Upn 100، Upn 80، Upn 65، Upn 60
3- Upn 50، Upn 5025، Upn 40، Upn 4020، Upn 30، Upn 30*15

تفاوت ناودانی UPA و UNP

UPA و UNP دو نوع متداول ناودانی هستند که در صنعت ساختمان و سازه کاربرد فراوانی دارند. با وجود شباهت‌هایی که در ظاهر و عملکرد دارند، تفاوت‌های کلیدی نیز بین آنها وجود دارد که انتخاب نوع مناسب را برای هر پروژه تعیین می‌کند.
مهم‌ترین تفاوت این دو ناودانی در شکل ظاهری بال‌ها است. بال‌های ناودانی UPA موازی و نازک هستند، در حالی که بال‌های ناودانی UNP شیب‌دار و ضخیم‌تر. این تفاوت ظاهری، عاملی برای تفاوت‌های دیگر از جمله وزن، استحکام و کاربرد می‌شود.
ناودانی UPA به دلیل بال‌های نازک‌تر، سبک‌تر بوده و قیمت پایین‌تری دارد. به همین دلیل، در پروژه‌های معماری سبک و سازه‌هایی که نیاز به استحکام بالا ندارند مانند سقف کاذب، درب‌ها و پنجره‌ها کاربرد دارد.
در مقابل، ناودانی UNP با بال‌های ضخیم‌تر، سنگین‌تر و مقاوم‌تر است. قیمت آن نیز بیشتر از UPA است. به همین دلیل، در پروژه‌های سنگین‌تر و سازه‌هایی که نیاز به استحکام بالا دارند مانند ستون‌ها، تیرها و اسکلت فلزی ساختمان‌ها استفاده می‌شود.
در ادامه نقاط غیر مشترک در ناودانی upa و ناودانی unp را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

متفاوت بودن استانداد ناودانی upn و upa

ناودانی‌های UPA و UNP هر دو از نظر ظاهری شبیه به هم هستند، اما تفاوت‌های کلیدی در استاندارد تولید، ابعاد، وزن، کاربرد و قیمت دارند. ناودانی UPA طبق استاندارد DIN 1026-2 (ناودانی‌های موازی متفرقه) ساخته می‌شود و دارای بال‌های موازی و ضخامت و وزن کمتری است. در مقابل، ناودانی UNP بر اساس استاندارد DIN 1026-1 (ناودانی‌های اروپایی) تولید می‌شود و بال‌های آن شیب دارد و ضخیم‌تر و سنگین‌تر است.

شرایط تولید و قیمت تمام شده ناودانی‌ها

ناودانی‌های UPA به دلیل سادگی در تولید، در مقایسه با ناودانی‌های UNP، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر هستند. این امر به دلیل ضخامت کمتر بال‌ها و وزن سبک‌تر آن‌ها است که فرآیند تولید را آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر می‌کند. در نتیجه، ناودانی‌های UPA به طور گسترده‌تری در دسترس هستند و کاربردهای متنوع‌تری نیز دارند.

 

تفاوت استحکام ناودانی‌های UNP و UPA

ناودانی‌های UNP به دلیل ضخامت و وزن بیشتر، از استحکام و مقاومت بیشتری در مقایسه با ناودانی‌های UPA برخوردار هستند. این موضوع UNP را برای کاربردهایی که به تحمل بارهای سنگین‌تر نیاز دارند، مانند ستون‌ها و تیرهای خرپایی، مناسب‌تر می‌سازد. در مقابل، UPA با وزن سبک‌تر و قیمت پایین‌تر، برای مصارف کم‌بارتر مانند قاب‌بندی‌های غیرسازه ای و خرپاهای سقفی به کار می‌رود.

مشخصات ناودانی‌ها

آخرین تفاوت میان ناودانی‌های UPA و UNP در مشخصات فنی آنهاست. این تفاوت‌ها جزئی هستند، اما می‌توانند بر انتخاب شما تاثیر بگذارند. برای جبران این تفاوت‌ها، هنگام انتخاب ناودانی UPA، می‌توانید یک سایز بزرگتر از سایز مورد نظرتان را انتخاب کنید. به عنوان مثال، اگر به ناودانی UPN 100 نیاز دارید، می‌توانید از UPA 120 استفاده کنید تا از نظر مشخصات فنی با ناودانی‌های UNP مشابه مطابقت داشته باشد.

جمع بندی

در این مقاله به بررسی دو نوع ناودانی متداول، UPA و UNP، پرداخته شد. این دو نوع ناودانی در شکل ظاهری، ضخامت، وزن، استحکام، قیمت و کاربرد با یکدیگر تفاوت دارند. ناودانی‌های UPA به دلیل ضخامت و وزن کمتر، از نظر اقتصادی به صرفه‌تر هستند و در مصارف سبک‌تر مانند خرپاهای سقفی و قفسه‌بندی کاربرد دارند. در مقابل، ناودانی‌های UNP با ضخامت و استحکام بیشتر، برای تحمل بارهای سنگین‌تر در اسکلت‌های فلزی و پروژه‌های عمرانی بزرگ مناسب هستند.

انتخاب ناودانی مناسب به نیاز و کاربری مورد نظر بستگی دارد. در هنگام خرید ناودانی، حتماً به شناسنامه آن توجه کنید که اطلاعات کاملی از جمله ابعاد، ضخامت، وزن، استاندارد و نوع ناودانی را ارائه می‌دهد.

فولاد آناهیتا گیلان

 

 

معرفی شرکت فولاد آناهیتا گیلان

فولاد آناهیتا گیلان، یک شرکت سهامی خاص، در سال 1389 با هدف تولید انواع میلگرد ساختمانی از سایز 8 تا 32 در زمینی به مساحت 20908 متر مربع در شهرک صنعتی رشت تاسیس شد. این شرکت با بهره‌گیری از ماشین‌آلات صنعتی پیشرفته و نیروهای کارآزموده، به سرعت جایگاه مناسبی در بازار کسب کرده است و به یکی از تولیدکنندگان تراز اول میلگرد در ایران تبدیل شده است.

محصولات

محصول اصلی شرکت فولاد آناهیتا گیلان، میلگردهای ساختمانی با گریدهای A2 و A3 و مطابق با استاندارد ملی ایران 3132 است. این میلگردها در سایزهای 8 تا 32 تولید می‌شوند و در صنایع مختلفی از جمله ساختمان‌سازی، راه‌سازی، و تولید خرپا و اسکلت فلزی کاربرد دارند.

کیفیت

فولاد آناهیتا گیلان با استفاده از مواد اولیه مرغوب و تجهیزات مدرن، بر کیفیت محصولات خود تاکید دارد. این شرکت موفق به دریافت گواهینامه‌های مختلف از جمله ISO 9001 و استاندارد ملی ایران شده است.

مزایای

کیفیت بالا: استفاده از مواد اولیه مرغوب و تجهیزات مدرن در فرآیند تولید
تنوع محصول: تولید میلگرد در سایزهای مختلف و با گریدهای A2 و A3
قیمت مناسب: ارائه محصولات با قیمت رقابتی
خدمات پس از فروش: ارائه خدمات پس از فروش به مشتریان
مشتری‌مداری: تعهد به جلب رضایت مشتریان

جمع‌بندی

این شرکت با تولید میلگردهای باکیفیت و متنوع، قیمت مناسب و خدمات پس از فروش، به عنوان یکی از شرکت‌های معتبر در صنعت فولاد ایران شناخته می‌شود. این شرکت می‌تواند انتخاب مناسبی برای تامین نیازهای میلگردی شما باشد.

 

 

فرایند تولید نبشی

فرایند تولید نبشی با توجه به کاربری که در سازه دارد متفاوت خواهد بود. کاربرد در بخش‌های مختلف نیاز به خصوصیات مکانیکی متفاوتی دارد که بخشی از آن با تغییر در آلیاژ سازنده محصول ایجاد می‌شود و بخش دیگر با تغییر در روش تولید حاصل خواهد شد. نبشی نیز از این قانون تبعیت می‌کند و با توجه به فرایند تولید خصوصیت و کاربرد و قیمت نبشی متفاوت خواهد داشت.

فرایند تولید نبشی چگونه است؟

برای انتخاب نبشی مناسب برای سازه مورد نظرتان، شناخت روش‌های تولید و ویژگی‌های نهایی هر نوع نبشی ضروری است. در ادامه به شرح مختصری از فرآیند تولید هر دو نوع نبشی می‌پردازیم:

تولید نبشی پرسی

نبشی پرسی از ورق‌های فولادی با ضخامت دلخواه تولید می‌شود. در این روش، ابتدا ورق‌ها به صورت نوار برش داده شده و سپس توسط دستگاه رول فرمینگ شکل می‌گیرند. دستگاه رول فرمینگ با استفاده از غلتک‌های مخصوص، لبه‌های ورق را به تدریج خم می‌کند تا در نهایت به شکل نبشی درآیند. این روش به دلیل سرعت بالا در تولید، برای سفارشات با حجم زیاد مقرون به صرفه بوده و از تنوع بالایی در تولید نبشی با ابعاد مختلف برخوردار است.

تولید نبشی فابریک

نبشی‌های فابریک با طی فرآیندی دقیق و چند مرحله‌ای از شمش‌های فولادی خام به محصولاتی کاربردی تبدیل می‌شوند. این فرآیند با گرم کردن شمش در کوره آغاز می‌گردد تا به دمای مناسب برای شکل‌پذیری برسد. سپس، شمش حرارت‌دیده مراحل مختلف نورد را پشت سر می‌گذارد و در هر مرحله با عبور از غلتک‌های مخصوص، ضخامت آن کم و طولش افزایش می‌یابد. در نهایت، در مرحله نهایی نورد، شمش به طور کامل به شکل نبشی دلخواه در می‌آید.

پس از نورد، محصول نهایی توسط دستگاه‌های برش به ابعاد مورد نظر برش خورده و آماده عرضه به بازار می‌شود. کیفیت نبشی‌های تولیدی به عواملی مانند قدرت و سرعت موتورها و همچنین تعداد مراحل نورد بستگی دارد.

در مقایسه با روش پرسی، تولید نبشی فابریک از شمش، محصولاتی با ظاهری دقیق‌تر و ابعاد منظم‌تر ارائه می‌دهد، به همین دلیل در کاربردهایی که به ظرافت و دقت بالا نیاز دارند، مانند ساختمان‌سازی، از این نوع نبشی بیشتر استفاده می‌شود.

عرضه ۲۳۵ هزار تن محصول در تالار صادراتی بورس کالای ایران

 

 

معاملات روز سه‌شنبه در بورس کالای ایران:

در تالار صادراتی بورس کالای ایران روز سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت‌ماه میزبان عرضه ۲۳۵ هزار و ۳۹۶ تن انواع محصول است.

1- تالار صادراتی:

– ۴۳۶ تن اسید استیک
– هزار و ۵۰۰ تن تیرآهن
– هزار تن شمش بلوم
– ۵۶ هزار و ۴۶۰ تن قیر
– ۱۶۸ هزار تن گندله سنگ آهن
– ۸ هزار تن گوگرد گرانوله

2-تالار داخلی:

قیر: در این تالار ۵۵ هزار و ۹۱۰ تن قیر عرضه شد که در نهایت ۲۳ هزار و ۹۱۰ تن آن معامله شد.

جزئیات بیشتر

– در تالار صادراتی بورس کالای ایران، انواع محصولات صنعتی و کشاورزی از جمله اسید استیک، تیرآهن، شمش بلوم، قیر، گندله سنگ آهن و گوگرد گرانوله عرضه می‌شود.
– در تالار داخلی این بورس نیز، معاملات محصولاتی مانند قیر انجام می‌شود.
– حجم معاملات قیر در تالار داخلی بورس کالا نشان‌دهنده تقاضا و عرضه این محصول در بازار داخلی است.

کاربرد ها و مزایا ورق گالوانیزه

 

 

 

کاربرد ها و مزایا ورق گالوانیزه

ورق گالوانیزه، محصولی محبوب در میان صنایع مختلف، به دلیل مقاومت بی‌نظیرش در برابر زنگ زدگی، جایگزینی ایده‌آل برای آهن در محیط‌های مرطوب به شمار می‌رود. در این مقاله، به بررسی کاربردهای متنوع این محصول شگفت‌انگیز می‌پردازیم. با همراهی شما تا انتهای مطلب، به پاسخ سوالاتتان در خصوص ورق گالوانیزه دست خواهیم یافت.

ورق گالوانیزه چیست؟

ورق گالوانیزه نوعی ورق فولادی است که با فرآیند نورد گرم تولید و سپس با پوششی از روی محافظت می‌شود. این پوشش روی، مانع از زنگ زدگی و اکسیداسیون ورق شده و عمر مفید آن را تا 50 سال افزایش می‌دهد. به همین دلیل، ورق گالوانیزه کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف، از جمله ساختمان‌سازی، لوازم خانگی، خودرو و … دارد.

کابرد ها و وزایای ورق گالوانیزه

ورق گالوانیزه، با بهره‌مندی از پوششی منحصر به فرد، به ماده‌ای کارآمد و بادوام در صنایع مختلف تبدیل شده است. این پوشش، ضمن ایجاد ظاهری صاف، یکنواخت و براق، فلز را در برابر زنگ زدگی و خوردگی حفظ می‌کند و طول عمر آن را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.

کاربردهای ورق گالوانیزه به قدری متنوع است که می‌توان ردپای آن را در صنایع مختلف، از ساخت و ساز و خودروسازی گرفته تا لوازم خانگی، مشاهده کرد. از جمله مهم‌ترین این کاربردها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

صنعت ساختمان: ساخت کابینت و قفسه آشپزخانه، بیلبوردها، تابلوهای تبلیغاتی، پانل‌های ساندویچی، سقف و شیروانی منازل و …
خودروسازی: تولید بدنه و قطعات خودرو
صنایع حمل و نقل: بدنه واگن‌ها، کامیون‌ها و …
صنعت کشاورزی: ادوات کشاورزی، تجهیزات آبیاری و …
سیستم‌های خنک کننده: ساخت کانال‌ها و لوله‌های کولر
دستگاه‌های تصفیه هوا: بدنه و اجزای مختلف
مصارف خانگی: لوازم آشپزخانه مانند یخچال و لباسشویی، سطل‌ها، تانکرها و …
صنعت کاغذ: ماشین‌آلات و تجهیزات
لوله و تانکر: لوله‌های آب، فاضلاب، گاز و …، تانکرهای ذخیره

علاوه بر این موارد، ورق گالوانیزه در صنایع دیگری مانند industri و نیز کاربرد دارد.

مزایای استفاده از ورق گالوانیزه:

مقاومت بالا در برابر خوردگی: طول عمر سازه را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.
کاهش هزینه‌ها: هزینه نگهداری و تعمیرات را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.
مقاومت در برابر سایش و پارگی: مقاومت بالایی در برابر شرایط سخت محیطی دارد.
سهولت در نصب و اجرا: نیاز به صرف زمان و هزینه اضافی برای آماده سازی سطح و رنگ آمیزی ندارد.
قابلیت اطمینان بالا: پوشش رویی تمام سطح ورق را می‌پوشاند و از هرگونه خوردگی جلوگیری می‌کند.

ورق گالوانیزه با ارائه این مزایا، به عنوان یک انتخاب ایده‌آل برای طیف گسترده‌ای از کاربردها در صنایع مختلف مطرح می‌شود.

عوامل موثر بر قیمت ورق گالوانیزه

قیمت ورق گالوانیزه تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله ابعاد، وزن، میزان پوشش روی، کیفیت، برند و روش تولید تعیین می شود. برای اطلاع دقیق از قیمت روز و شرایط خرید ورق گالوانیزه می توانید به سایت آهنین افلاک مراجعه کرده یا با کارشناسان این مجموعه تماس بگیرید.

     

پروفیل لنگه دری چیست

 

 

پروفیل لنگه دری چیست

پروفیل لنگه دری، که با نام‌های پروفیل 508 و پروفیل دو لبه نیز شناخته می‌شود، یکی از پرمصرف‌ترین مقاطع فولادی در صنعت ساختمان، به خصوص برای ساخت درب و پنجره است. این نوع پروفیل به دلیل شکل خاص و استحکام بالا، نقش اساسی در ساختار درب و پنجره‌ها ایفا می‌کند و به آن‌ها ثبات و پایداری می‌بخشد.

مشخصات ظاهری:

پروفیل لنگه دری دارای مقطع U شکل یا T معکوس با دو بال جانبی Z شکل و یک بخش افقی در بالا است. این ساختار به پروفیل استحکام و ثبات بالایی می‌بخشد و امکان ایجاد بازشوهای بزرگتر را فراهم می‌کند.

جنس:

پروفیل لنگه دری از جنس‌های مختلفی از جمله فولاد، آلومینیوم و UPVC تولید می‌شود. رایج‌ترین نوع آن، پروفیل فولادی است که از ورق‌های فولادی با ضخامت 2 تا 4 میلی‌متر به روش نورد گرم یا سرد تولید می‌شود. پروفیل‌های آلومینیومی و UPVC نیز به روش اکستروژن تولید می‌شوند.

کاربردها:

ساخت چهارچوب درب و پنجره: از این نوع پروفیل می‌توان برای ساخت چهارچوب انواع درب و پنجره، اعم از آهنی، UPVC و آلومینیومی استفاده کرد. این پروفیل به دلیل استحکام بالا، به خوبی وزن لنگه درب و پنجره را تحمل می‌کند و از لرزش و تاب خوردن آن جلوگیری می‌کند.
ساخت نرده: از این پروفیل می‌توان برای ساخت انواع نرده از جمله نرده‌های راه پله، بالکن و محوطه استفاده کرد. پروفیل لنگه دری به دلیل مقاومت بالا در برابر ضربه و فشار، برای ساخت نرده‌های ایمن و بادوام گزینه مناسبی است.
ساخت گوشه پله: این پروفیل برای ساخت گوشه پله‌ها نیز کاربرد دارد و به این ترتیب از لبه‌های تیز و برنده پله‌ها جلوگیری می‌شود و ایمنی تردد افراد را افزایش می‌دهد.
ساخت اسکلت فلزی: از پروفیل لنگه دری می‌توان برای ساخت اسکلت فلزی سازه‌های مختلف از جمله سوله‌ها و خرپاها استفاده کرد. این پروفیل به دلیل استحکام بالا، قادر به تحمل وزن سازه و نیروهای وارده به آن است.

مزایا:

استحکام و مقاومت بالا: به دلیل جنس و شکل مقطع، از استحکام و مقاومت بالایی در برابر فشار، کشش و خم شدن برخوردار است.
طول عمر بالا: در برابر شرایط جوی مختلف مقاوم بوده و طول عمر بالایی دارد.
قابلیت بازیافت: قابل بازیافت بوده و به حفظ محیط زیست کمک می‌کند.
قیمت مناسب: در مقایسه با سایر پروفیل‌های فلزی، قیمت مناسب‌تری دارد.

 

کرمان، استان برتر فولادی کشور شد

 

 

کرمان: قطب فولاد ایران در آینده‌ای نزدیک!

محمدرضا کرمی شاهرخی، فعال صنعت فولاد و مدیر پنل فولاد در رویداد کرمان آیدکس، خبرهای خوشی برای صنعت فولاد کشور دارد. او معتقد است استان کرمان با ظرفیت‌های عظیم معدنی و زیرساخت‌های مناسب، به زودی به قطب تولید فولاد ایران تبدیل خواهد شد.

چرا کرمان؟

ذخایر عظیم سنگ آهن: کرمان 45 درصد کنسانتره، 35 درصد گندله، 15 درصد آهن اسفنجی و 4 درصد شمش فولادی کشور را تولید می‌کند.
برنامه‌های توسعه‌ای بلندمدت: در دو سال آینده، سهم کرمان در تولید کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی و شمش فولاد کشور به ترتیب به 49، 40، 32 و 21 درصد افزایش خواهد یافت.
فرصت‌های ناب در صنایع بالادستی و پایین‌دستی: زنجیره فولاد کرمان ظرفیت‌های بسیاری برای سرمایه‌گذاری و ارزش‌آفرینی در صنایع مختلف دارد.
تمرکز بر تولید پایدار: با تولید فولاد در کنار معادن، از آلودگی‌های ناشی از حمل و نقل کاسته شده و به حفظ محیط زیست کمک می‌شود.

مزایای سرمایه‌گذاری در زنجیره فولاد کرمان:

بازار داخلی و خارجی: تقاضای فزاینده برای فولاد در ایران و جهان، بازار مطمئنی را برای تولیدات کرمان فراهم می‌کند.
معافیت‌های مالیاتی: دولت مشوق‌های مالیاتی مختلفی را برای سرمایه‌گذاری در این حوزه در نظر گرفته است.
زیرساخت‌های مناسب: وجود زیرساخت‌های حمل و نقل، انرژی و آب، سرمایه‌گذاری در کرمان را تسهیل می‌کند.

آینده روشن فولاد کرمان:

با توجه به موارد ذکر شده، کرمان آینده‌ای درخشان در صنعت فولاد ایران دارد. سرمایه‌گذاری در این حوزه نه تنها سودآوری بالایی برای سرمایه‌گذاران به همراه خواهد داشت، بلکه به رونق اقتصادی استان و ایجاد اشتغال برای جوانان نیز کمک می‌کند.

کارخانه فولاد ابتکار نوین ایرانیان

 

کارخانه فولاد ابتکار نوین ایرانیان

کارخانه فولاد ابتکار نوین ایرانیان در شهرک صنعتی رازی شهرضا واقع شده است. این کارخانه در سال 1391 با هدف تکمیل زنجیره فولاد کشور و تولید محصولات با کیفیت بالا و مطابق با استانداردهای روز دنیا تأسیس شده است.

محصولات این کارخانه شامل لوله‌های ضد زنگ درز دار، پروفیل‌های فولادی و مقاطع ساده کم آلیاژی است. از این محصولات در صنایع مختلفی از جمله ساختمان‌سازی، صنایع خودرو، ماشین‌آلات، صنایع شیمیایی، دارویی، غذایی و راه آهن استفاده می‌شود.

کارخانه فولاد ابتکار نوین ایرانیان با استفاده از تجهیزات مدرن و نیروی انسانی مجرب توانسته است محصولاتی با کیفیت بالا تولید کند. این کارخانه همچنین به منظور ارائه خدمات بهتر به مشتریان خود، خدمات مشاوره در زمینه انتخاب و خرید لوله و پروفیل فولادی، برش و خمکاری لوله و پروفیل مطابق با نیاز مشتری و خدمات پس از فروش را نیز ارائه می‌دهد.

این شرکت با وجود سابقه کوتاه خود، توانسته است موفقیت‌های زیادی به دست آورد. از جمله این موفقیت‌ها می‌توان به دریافت لوح تقدیر واحد نمونه صنعتی استان اصفهان در سال 1395 و دریافت لوح تقدیر کارآفرین برتر استان اصفهان در سال 1396 اشاره کرد.

کارخانه فولاد ابتکار نوین ایرانیان یکی از شرکت‌های موفق در صنعت فولاد کشور است که با ارائه محصولات با کیفیت بالا و خدمات مناسب توانسته است م جایگاه ویژه‌ای در بازار داخلی و خارجی به دست آورد. این شرکت همچنین برنامه‌های بزرگی برای آینده دارد و قصد دارد با افزایش ظرفیت تولید، تنوع محصولات خود را نیز افزایش دهد.

در زیر به برخی از مهم‌ترین نقاط قوت کارخانه فولاد ابتکار نوین ایرانیان اشاره می‌شود:

– استفاده از تجهیزات مدرن و نیروی انسانی مجرب
– تولید محصولاتی با کیفیت بالا مطابق با استانداردهای روز دنیا
– ارائه خدمات متنوع به مشتریان
– سابقه درخشان و دریافت جوایز مختلف
– برنامه‌های بزرگ برای آینده و افزایش ظرفیت تولید

آنیلینگ چیست و اهداف آن

 

 

فرآیند آنیلینگ و اهداف آن

در فرآیندهای صنعتی، قطعات اولیه به روش‌های مختلفی مانند ریخته‌گری، کشش یا آهنگری تولید می‌شوند. با این حال، این قطعات به طور معمول ساختار نهایی و مطلوبی را برای استفاده نهایی ندارند. فرآیند آنیلینگ (بازپخت) به عنوان راه حلی برای رفع این مشکل، با تغییر ساختار میکروسکوپی قطعه، خواص مکانیکی آن را بهبود می‌بخشد و آن را به قطعه‌ای استاندارد و قابل استفاده در صنعت تبدیل می‌کند.

آنیلینگ فلزات

آنیلینگ یا بازپخت، فرآیندی حرارتی است که در علم مواد و متالورژی برای تغییر خواص فیزیکی و شیمیایی فلزات به کار می‌رود. این فرآیند شامل حرارت دادن فلز به دمایی بالاتر از دمای تبلور و سپس سرد کردن آهسته آن است. آنیلینگ باعث کاهش سختی و افزایش انعطاف‌پذیری و شکل‌پذیری فلز می‌شود. همچنین عیوب ساختاری مانند تنش‌های داخلی و نابجایی‌ها را از بین می‌برد و در نتیجه، خواصی مانند قابلیت ماشین‌کاری، هدایت الکتریکی و پایداری ابعاد را بهبود می‌بخشد. از آنیلینگ به طور گسترده برای رفع تنش‌های ناشی از فرآیندهای شکل‌دهی سرد، نرم کردن فلزات قبل از ماشینکاری و بهبود خواص کلی قطعات فلزی استفاده می‌شود. این روش به دلیل مقرون به صرفه بودن، به عنوان یک روش متداول برای اصلاح عیوب و ارتقای کیفیت فلزات شناخته می‌شود.

انواع آنیلینگ

نوعی عملیات حرارتی است که با هدف تغییر خواص فیزیکی و مکانیکی فلزات، به طور عمده برای افزایش شکل‌پذیری و چقرمگی و کاهش تنش‌های داخلی، انجام می‌شود. این فرآیند شامل گرم کردن فلز تا دمای بالاتر از دمای تبلور و سپس سرد کردن آهسته آن است.
آنیلینگ به سه دسته اصلی آنیل کامل، آنیل ایزوترمال و آنیل اسفرودایز تقسیم می‌شود. هر نوع از این روش‌ها، با توجه به دمای نهایی و سرعت سرد کردن، نتایج متفاوتی را به دنبال دارد. در بین این انواع، آنیل کامل که بدون ذکر عنوان خاصی به کار می‌رود، متداول‌ترین نوع آنیلینگ است و با هدف نرم کردن و تنش‌زدایی فلز انجام می‌شود.در ادامه به بررسی جزئی‌تر انواع آنیلینگ و کاربردهای هر کدام خواهیم پرداخت.

1- آنیل کامل

یک فرآیند عملیات حرارتی است که برای نرم کردن فولاد یا چدن و افزایش شکل‌پذیری آن به کار می‌رود. در این روش، فلز تا دمایی بالاتر از دمای استحاله گرم می‌شود و سپس به آرامی در داخل کوره سرد می‌شود. این فرآیند باعث می‌شود که ساختار دانه‌ای فلز به حالت پایدار خود تبدیل شده و تنش‌های داخلی آن از بین برود.
دمای دقیق مورد نیاز برای آنیل کامل به درصد کربن موجود در فولاد بستگی دارد. عناصر آلیاژی موجود در فلز نیز می‌توانند تا حدی بر دماهای بحرانی (دمای استحاله) تأثیر بگذارند.

2- آنیل ایزوترمال

نوعی عملیات حرارتی است که برای نرم کردن و بهبود شکل‌پذیری فولاداستفاده می‌شود. این روش در دو مرحله انجام می‌شود: ابتدا فولاد تا دمای آستنیته شدن گرم می‌شود (مشابه با آنیل کامل) و سپس به سرعت تا دمای از پیش تعیین شده‌ای که در ناحیه یوتکتوئید قرار دارد، سرد می‌شود. در این دما، فولاد به طور کامل به پرلیت تبدیل می‌شود و سپس به آرامی تا دمای اتاق سرد می‌شود.

مزیت اصلی آنیل ایزوترمال در مقایسه با آنیل کامل، زمان کوتاه‌تر آن است. این روش به دلیل نیاز به زمان کمتر برای سرد کردن فولاد، به ویژه برای قطعات بزرگ، کاربردی‌تر است.

از آنیل ایزوترمال برای فولادهای کم‌کربن و آلیاژی استفاده می‌شود و کاربردهای آن شامل قطعات ریخته‌گری شده، فورج شده و نورد گرم، و همچنین برای آماده‌سازی فولاد قبل از عملیات سخت‌کاری است.

3- آنیل اسفرودایز، به عنوان آخرین مرحله از فرآیند آنیلینگ، با ایجاد ساختاری کاملاً متعادل، بهترین خواص را در میان انواع آنیلینگ ارائه می‌دهد. در این روش، ذرات کاربید به شکل کروی در زمینه فریت پخش می‌شوند که این امر سبب افزایش چقرمگی و انعطاف‌پذیری و در عین حال کاهش سختی و استحکام فولاد می‌شود.

آنیل کردن و نرماله کردن چیست

آنیل کردن و نرماله کردن هر دو فرآیند عملیات حرارتی فولاد هستند که با گرم کردن و سپس سرد کردن آهسته فولاد، تنش‌های داخلی را کاهش داده و ساختار دانه را اصلاح می‌کنند. با این حال، چند تفاوت کلیدی بین این دو روش وجود دارد:

دمای فرآیند: در نرماله کردن، فولاد تا دمای بالاتری نسبت به آنیل کردن گرم می‌شود. این امر باعث می‌شود که دانه‌ها ریزتر شده و استحکام افزایش یابد.
روش سرد کردن: پس از گرم شدن، فولاد نرماله شده در هوا خنک می‌شود، در حالی که فولاد آنیل شده در کوره به آرامی خنک می‌شود. خنک شدن سریع‌تر در فرآیند نرماله کردن، ساختارهای مارنزیت یا بینیت را حفظ می‌کند که باعث افزایش استحکام و سختی می‌شود.
خواص نهایی: فولاد نرماله شده در مقایسه با فولاد آنیل شده، استحکام و سختی بیشتری دارد، اما انعطاف‌پذیری کمتری نیز دارد. فولاد آنیل شده انعطاف‌پذیرتر است، اما استحکام و سختی کمتری نیز دارد.

کوره آنیل چیست؟

کوره آنیل محفظه ای است که برای حرارت دهی و سرد کردن کنترل شده ورق های فلزی در فرآیند آنیلینگ به کار می رود. این فرآیند برای نرم شدن فلز، از بین بردن تنش های داخلی و بهبود خواص مکانیکی آن انجام می شود. کوره های آنیل در دو نوع مختلف دسته بندی می شوند:

1- کوره آنیل تک پایه، از یک یا چند محفظه مجزا تشکیل شده که هر کدام برای پخت یک کلاف یا بار فلزی به کار می‌رود. این محفظه‌ها به شکل صفحات دایره‌ای فولادی هستند که در داخل آن‌ها نسوز به کار رفته است. در مرکز هر محفظه، شافت و مجاری عبور جریان گاز قرار دارند. صفحه فولادی و جداره‌های نسوز هر محفظه داخل کلاهک کوره قرار می‌گیرند و برای آب‌بندی کامل کلاهک از روش‌هایی مانند ریختن شن، واشر پلاستیکی و سیستم آب و روغن استفاده می‌شود. این نوع کوره‌ها برای پخت کلاف‌های فولادی و غیر فولادی با ضخامت کم و متوسط کاربرد دارند و مزایایی مانند پخت یکنواخت، مصرف انرژی پایین و اشغال فضای کم دارند.

2- کوره‌های آنیل چند پایه، برخلاف کوره‌های تک پایه که برای هر کلاف یک محفظه وجود دارد، در کوره‌های چند پایه، تعدادی پایه تعبیه شده که می‌توان کلاف‌ها را به صورت عمودی روی آنها چید و سپس به طور همزمان وارد کوره کرد. این نوع کوره‌ها علیرغم مصرف انرژی بیشتر، به دلیل ساخت ساده‌تر، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر هستند.

اجزای کوره آنیل

– فن: برای گردش هوای احتراقی در داخل کوره و ایجاد یکنواختی دما
– سیستم پاشش سوخت: برای تامین و پاشش سوخت به داخل کوره
– مشعل: برای احتراق سوخت و تولید گرما
– قسمت پیش‌گرم هوای احتراقی: برای افزایش راندمان احتراق و صرفه‌جویی در مصرف سوخت
– تنظیم‌کننده هوا و سوخت: برای کنترل نسبت هوا و سوخت و رسیدن به دمای دلخواه
– کلاهک محافظ: برای پوشاندن کلاف یا قطعه کار و جلوگیری از اکسیداسیون آن
– محفظه: برای قرارگیری کلاف یا قطعه کار و عایق‌بندی حرارتی آن

فولاد آنیل شده

فولاد آنیل شده، ناجی فولاد پس از نورد سرد است که با فرآیندی پیچیده، خواص فیزیکی و مکانیکی آن را بهبود می‌بخشد. در این فرآیند، فولاد را تا دمای مشخصی (بالاتر از دمای تبلور) گرم می‌کنند و سپس به آرامی سرد می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا تنش‌های داخلی موجود در فولاد از بین رفته، دانه‌های آن ریزتر شده و شکل‌پذیری و انعطاف‌پذیری آن افزایش یابد.

کنترل دقیق سرعت گرم و سرد کردن فولاد در این فرآیند، بسیار حائز اهمیت است، چرا که گرم شدن بیش از حد، اتلاف انرژی و سرد شدن ناگهانی، تنش‌های جدیدی را به وجود می‌آورد.

آنیل کردن انواع مختلفی دارد که هر کدام برای دستیابی به اهداف خاصی انجام می‌شود. از مهم‌ترین انواع آن می‌توان به همگن‌سازی (رفع اختلاف غلظت)، تنش‌زدایی (از بین بردن تنش‌های داخلی) و تبلور مجدد (اصلاح عیوب ساختاری) اشاره کرد.

 

 

آنیل کردن مس

آنیل کردن مس فرآیندی حرارتی است که برای نرم تر کردن و افزایش انعطاف پذیری و شکل پذیری مس انجام می شود. این کار با گرم کردن مس تا دمای خاصی (زیر نقطه ذوب) و سپس خنک کردن آن به آرامی انجام می شود. دو روش اصلی برای آنیل کردن مس وجود دارد: روش انباشتی و روش پیوسته.

روش انباشتی شامل گرم کردن دسته ای از مس در کوره و سپس خنک کردن آن است. این روش کند و ناهموار است و به همین دلیل امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. روش پیوسته شامل عبور دادن مس از طریق کوره و مناطق گرمایش، خنک سازی و خشک کردن است. این روش سریعتر و یکنواخت تر است و به همین دلیل بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

آنیل پیوسته را می توان به دو نوع القایی و مقاومتی تقسیم کرد. نوع آنیل مقاومتی رایج ترین نوع است و شامل عبور جریان الکتریکی از مس برای گرم کردن آن می شود. آنیل القایی از میدان های الکترومغناطیسی برای گرم کردن مس استفاده می کند.